1452 yılında Fatih Sultan Mehmed tarafından Boğaz’dan Bizans’a gelecek yardımı engellemek üzere yaptırılmıştır. Yaklaşık uzunluğu 250 metre olan hisarın eni 50-125 metre arasında değişmektedir. Fetihten sonra Yedikule Zindanları’nın onarım gördüğü dönemde bir süre cezaevi olarak da kullanılmıştır.
İngiltere, Newcastle’da, Hawthorn, Leslie & Co. Ltd. tezgâhlarında yolcu vapuru olarak yapıldı ve 1911’de hizmete girdi. 1981’de Kabataş’a bağlanarak kısa bir süre için “Atatürk Müzesi” haline getirildi. 25 Haziran 1984’te hizmet dışı bırakılarak Pendik Tersanesi’ne bağlandı
Sultan Abdülmecid tarafından Mimar Nikoğos Balyan’a yaptırılan eser, 1856 yılında tamamlanmıştır. İstanbul Boğazı’ndaki nadide eserlerden biri olan kasrın özellikle deniz cephesindeki Barok-Rokoko bezemeleri ve merdiveni ilgi çekicidir. Kasır, 1983 yılından bu yana müze olarak hizmet vermektedir.
İstanbul’un simge eserlerinden biri olan Haydarpaşa Garı’nın mimarları Otto Ritter ve Helmut Cuno’dur. Yapımına 1906 yılında başlanan eserin yolcu salonu 1908’de bitirilerek hizmete açılmıştır. Orta Avrupa Barok mimarlığından Alman Rönesans’ı ve Neoklasik üsluplardan alınan öğeler bir arada kullanılmıştır. Garın hemen önündeki iskele ise mimar Vedat Tek’in eseridir.
Bâb-ı Hümâyûn’un sonunda, tarihi İstanbul evlerinin bulunduğu sokaktır. Topkapı Sarayı’nın duvarına yaslanmış cumbalı, kafesli, 2-3 katlı, 8-10 odalı ahşap evlerin oluşturduğu bu sokağın geçmişi 18. yüzyıla kadar gitmektedir. Adlarını çevrelerine dikilen çiçeklerden alan evler, Yaseminli Ev, Mor Salkımlı Ev, Hanımelili Ev gibi adlarla anılır.
Birinci Ulusal Mimarlık Akımı’nın öncüsü sayılan yapı, yurtdışında mimarlık eğitimi gören ilk Türk mimar Vedat Tek’in eseridir. 1909 yılında hizmete açılan binanın planında, iki yanındaki iki kulede biri alaturka diğeri alafranga iki saat olmasına karşın, saatlerin yerine önce Abdülhamid sonra Sultan Reşad’ın tuğralarına yer verilmiştir.
İstanbul Teknik Üniversitesi Maçka Kampüsü’nde yer alan İşletme Fakültesi binası, Maçka Silahhanesi’nin eklentilerinden olup silahhanenin yönetim binası olarak yapım çalışmaları 1861-1862 yılları arasında Simon ve Sarkis Balyan tarafından tamamlanmıştır. 1956’da Eğitim Bakanlığı’na tahsis edilmiş, bir süre Teknik Okul olarak hizmet gördükten sonra İstanbul Teknik Üniversitesi’nin kullanımına bırakılmıştır.
İngiliz mimar Williams James Smith ve yardımcısı Osmanlı tebasından kalfa İstefan tarafından 1846 ile 1852 arasında, Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane (Askeri Tıbbiye) için hastane olarak yapıldı. 1943-1950 arasında büyük bir onarımdan geçirilip yeniden düzenlenen yapıya, 1950 yılında İTÜ Rektörlüğü ile Mimarlık ve İnşaat Fakülteleri yerleştirildi. 1983 yılında 1. derece tarihi eser olarak koruma altına alındı.
Yerebatan Sarnıcı, Doğu Roma İmparatorluğu’nun en görkemli dönemine aittir. 6. yüzyılda, kente su dağıtımını sağlamak amacıyla Justinianus tarafından yaptırılmıştır. Genellikle İyon ve Korint üslupları taşıyan sütunların arasında, az sayıda işlenmeden bırakılmış Dor stili başlıklara da rastlanır. Yerebatan Sarnıcı ile ilgili detaylı bilgiye buradan ulaşabilirsiniz.
1728 yılına ait çeşme, Sultanahmet Meydanı’ndadır. Sadrazam Damat İbrahim Paşa tarafından, Padişah III. Ahmed adına yaptırılmıştır. Mimarı Mehmed Ağa’dır. Lale Devri eserlerinden olan çeşme, Barok üslubuyla klasik Osmanlı üslubunu birleştirmektedir.
1973 yılında Boğaziçi Köprüsü ismiyle açılmıştır. Asya ve Avrupa kıtalarını birbirine bağlayan ilk köprüdür. Asma köprü tekniğiyle inşa edilen köprünün ayakları arasındaki mesafe 1074 metredir. Genişliği 33 metre, denizden yüksekliği 64 metredir.
Dolmabahçe Sarayı’nın Hazine-i Hassa Kapısı ile Dolmabahçe Camii arasındadır. 1890-1894 yılları arasında inşa edilen eser, 1895 yılında açılmıştır. Üzerindeki saatlerin Fransa’dan getirtildiği eserde Barok, Neoklasik ve Ampir üslup öğeleri bir arada kullanılmıştır.
English